غزل

نگار میرود از دست مردنم قطعی است

تنش به خاطره پیوست مردنم قطعی است

کسی که عاشق او بودم و نمیفهمید

که غم علامت عشق است مردنم قطعی است

کنار خانه ما بود خانه اش اما

دوباره پنجره را بست مردنم قطعی است

تمام شر برایم چهار دیواری است

چقدر کوچه بن بست مردنم قطعی است

کدام دست پلیدی گرفت دست تو را

که دست های تو سرداست مردنم قطعی است

چقدر حاشیه رفتم برای مرگ ولی

نگار میرود از دست مردنم قطعی است